De weersvoorspellingen waren niet echt goed maar je kan er toch niets aan veranderen.  Hopelijk hebben we wat geluk, het echt slechte weer was voor zondag voorspeld.  We zijn ongeveer 2 uurtjes droog gebleven en dan kregen we de lichte regen.  Af en toe bleef het een paar minuutjes stil van boven maar lang duurde dit nooit.  Gelukkig was ik op de nattigheid voorzien, enkel toen we de Muur naderden begonnen de handen toch vrij koud aan te voelen.  Maar vanaf de aanloop naar de Muur vonden de weergoden dat het welletjes was geweest én zorgden ze ervoor dat we het weer niet als excuus konden gebruiken wanneer we de Muur niet opraakten.  Vanaf de muur tot het einde bleef het droog. 

De tocht dan, hier het lijstje van de hellingen: Molenberg, Wolvenberg, Oude Kwaremont, Paterberg, Koppenberg, Steenbeekdries, Taaienberg, Berg ter Stene, Leberg, Berendries, Valkenberg, Tenbosse, Eikenmolen, Muur en Bosberg.  15 flinke kuitenbijters die vele wielertoeristen pijn zouden doen. 

De benen voelden niet echt goed, 2e week van mijn 3-weken trainingsessies pas achter de rug en dat voelde ik.  Ook wat weinig geslapen, zoals gewoonlijk tijdens de nacht voor dit soort ritten.  Alles klaargelegd?, niet overslapen?,... dat blijft door mijn hoofd spoken.  Na het inloopstuk, ongeveer 30km veelal bergop leek het, kwam de eerste helling eraan: Molenberg.  Dit is een kasseiklim die steeds voor spektakel zorgt bij de wielertoeristen.  Ook dit jaar was het prijs, van beneden tot boven stond men aan te schuiven... te voet.  Na 2 ommetjes over het zand, veel geroep opzij,opzij,opzij kon ik wonderwel vlot naar boven rijden.  Boven aangekomen voelde ik me plots veel beter.  Benieuwd naar de kasseien van Mater, verleden jaar een marteling.  Deze gingen ook vrij vlot (op mijn tempo natuurlijk) en al snel bereikte ik de voet van de Wolvenberg.  Hier was het wel wat lastiger maar minder volk zodat ik toch naar boven kon fietsen.   Bij de eerste bevoorrading was ik voelde ik me prima.  Laat de rest maar komen. 
De derde helling, Oude Kwaremont, ging het 'vrie goe'!  Veel vlotter dan verleden week tijdens de 'E3 Prijs'.  Zowel de kasseien van Mater als deze op de Kwaremont voelden toch veel beter aan.  Dit zou ook later blijken tijdens de afdaling van de Stationsstraat, de kasseien in de Haaghoek en de andere kasseihellingen.  Nu was het de beurt aan het duo Paterberg-Koppenberg.  Ondertussen was het ook beginnen regenen dus deze lagen er goed nat bij.  Op mijn 30x21 ging ik gestaag naar boven op de Paterberg, tussen de ongelukkigen die te voet moesten, tot 3/4 afgelegd was.  Dan ontbrak de dosis geluk die je op deze dagen nodig hebt om al fietsend boven te raken.  5 meter voor mij een val.  2 fietsers voor mij weken uit, de een naar links, de ander naar rechts, maar vielen over de wielen van de eerste met als gevolg: met zijn 3tjes naast elkaar stonden we plots stil voor de gevallenen.  Pech, dus het laatste stukje maar te voet naar boven.  Dimitri, wiens ketting er onderaan was afgevallen, kwam me terug voorbijgereden.  Hij had meer geluk dan ik.  En toch, de Paterberg begint me te liggen.  Niet in het gootje, gewoon 'op de bult' naar boven rijden is de boodschap.  De Koppenberg was de 3de helling waar een lange sliert fietsers te voet naar boven stapten.  Ook hier koos ik het midden van de kasseien.  Ik koos het spoor van een dame die blijkbaar de weg kende.  Intussen riepen de toeschouwers maar: Nutteloos, stap toch af, het lukt toch niet, je stoort de anderen,...  We deden alsof we het niet hoorden en reden langzaam maar zeker naar boven.  Halfweg was het van dat.  De dame deed een ongelukkige beweging waardoor ze stilviel, ik probeerde langs de rechterkant te passeren en reed mezelf ook vast, misschien toch iets te snel voet aan de grond maar telaat!  De 2de helling waarop ik stilviel, grrrr... Wederom heb ik hem niet bedwongen, ik zal eens moeten terugkomen zonder andere fietsers op de baan.  Misschien dat ik dan wel boven raak?
Na de Steenbeekdries volgde de Taaienberg.  Hier toch al wat minder volk, ondertussen toch al 75km afgelegd.  Voor vele wielertoeristen begint het nu zwaar te worden.  Verleden week de Taaienberg in het gootje gedaan, nu koos ik voor het midden op de kasseien.  Meer plaats en minder slijk.  Goede keuze, zonder probleem naar boven gereden.  Na de Berg Ter Stene en Leberg volgde de 2e bevoorrading. 
Niet te lang treuzelen, je kan er alleen maar kou van krijgen en op naar de laatste 50km.  Eerst nog 3 macadamhellingen, Berendries-Velkenberg-Tenbosse, waarop de beentjes toch stilaan begonnen te protesteren.  Toch goed bovengeraakt en snel op weg naar het laatste 2-luik.  De Muur en Bosberg.  Eindelijk stopte het ook met regenen, dat probleem was dus al opgelost.  Hopelijk niet teveel volk op de Muur... wat ook al het geval was.  Vlotjes naar boven zonder echt in de problemen te komen en bovenaan kreeg ik weer dat goede 'rare' goede gevoel zoals op Molenberg.  Snel naar de Bosberg en ook deze helling ging zonder problemen voor de bijl.  Vanaf daar en-vitesse achter een groepje aan naar Merelbeke.  Toch raar dat men na de Bosberg plots een energieboost blijkt te krijgen... 

Na aankomst vermoeide benen maar voor de rest geen probleem gehad.  Weinig nekproblemen, geen knieproblemen, geen krampen op de hellingen, m.a.w. goed uitgereden.  Fijne tocht en met een goed gevoel terug naar huis.  Na een verkwikkend bad sloeg de vermoeidheid toch toe.  Nu voelde ik wel dat er veel krachten verbruikt waren.  Vroeg te bed dus.  Zondagmorgen om 9u uit bed maar het bleek al snel dat de tocht nog niet verteerd was.  Toch nog een hersteltraining afgewerkt alvorens mij voor TV te zetten om de échte mannen aan het werk te zien.

Wat betreft de organisatie, weinig op aan te merken.  De weg was goed aangegeven, op een enkele plaats na stonder er seingevers en/of politie.  Enkel de bevoorrading vond ik toch niet zo goed.  De organisatie op zich was prima, er was voldoende eten maar eigenlijk zijn 2 bevoorradingen voor een tocht van 145km niet voldoende.  Uiteraard had ik zelf eten bij maar voor drank kan dit toch problemen geven.

Volgende week: Scheldeprijs 155km