Bar slecht weer!  Om 6u bed uit, ik had meteen al door dat de regen, zoals beloofd, ook van de partij was.  Een half uurtje gewacht, toen werd het wat beter.  Ondertussen twijfelend,... rijden... of niet rijden...  Liliane stelde voor om af te wachten en, wanneer het beter werd, in de buurt een lange rit te maken.  Weinig zin in, regen is regen.  Of je nu nat wordt in Brecht of in Geraardsbergen... het blijft even nat en lastig!  't Is dat we de klimkilometers kunnen gebruiken, volgende week wacht een weekendje Centerparcs in Friesland.  Het wordt koffiedik kijken of ik daar een flinke tocht zal kunnen maken.   

13 hellingen, meestal tussen 500m en 1800m.  Enkel Muur en Bosberg kenden we, de anderen niet.  We hadden dus geen flauw idee van wat ons te wachten stond.  Afgaand op de lengte zou het niet zo zwaar als Tilff worden, het was dan ook onze recuperatieweek, het mocht dus wat makkelijker.  Anderzijds, deze tocht telt mee voor het Vlaams Klimbrevet.  Zo makkelijk zou het dan ook weer niet zijn zeker?  Hellingen: Koestraat 1400m, Lobe 1800m, Vieux Moulin 800m, Grand Monchaut 400m, Route de Frasnes 850m, Rue St.Marcoult 950m, Eikenmolenstraat 600m, Schillebeekstraat 850m, Muur 1200m, Bosberg 500m, Boskouter 300m, Bosse 300m, Kloosterberg 150m.

Uiteindelijk dus rond 7u30 met veel tegenzin toch vertrokken naar Steenhuize.  Onderweg leek het iets beter te zijn, meestal wat zeer lichte regen, de ruitenwissers moesten niet echt veel werk doen waardoor ik er toch zin in kreeg.  In Steenhuize aangekomen was het terug van dat, gutsende regen, hier rijden we niet door!  Een 3 kwartiertjes in de wagen gewacht tot de bui, die nooit leek te eindigen, over was.  Om 9u30 alle moed bijeen gepakt, voor zover deze er nog was, en toch maar vertrokken.  5 minuten later begonnen we al spijt te krijgen, opnieuw regen.  De 130 werd meteen al geschrapt, in dit weer was 3u rijden al meer dan genoeg.  Ziek worden zou immers veel slechtere gevolgen hebben dan een korte training.  Indien het bleef regenen zou het dus 75km worden, het weer zou dus beslissend zijn bij de splitsing van 75km en 100km.  Minder bekende hellingen, zo weet je natuurlijk niet altijd, hoort deze helling nu bij de opgegeven reeks of niet?  Via de km-teller konden we inschatten wanneer we een helling zouden hebben afgewerkt.  Hier en daar stond wel een bordje dat de helling aangaf maar, gezien de regen misten we de meeste bordjes.  De opeenvolgende klimstukjes leken niet al te zwaar maar deden toch meteen pijn in de dijen.  De goeden benen van verleden week bleken weg.  Tijdens de week niet teveel gefietst (inspanningstesten / recupweek), dit liet zich toch voelen.  Plots stonden we aan de eerste controle.  Ongeveer 1u25 gereden, 36km afgelegd, niet bijster snel dus.  Gelukkig was het gestopt met regenen. 
Goed gedronken, een banaantje en suikerwafel genuttigd en opnieuw vertrokken.  Na wat gepalaver over de afstand maar vooral over 'zou het droog blijven of niet' kozen we toch voor de 100km.  Uiteindelijk was dit maar een uurtje langer dan 75km, het was ook niet koud - de weg voelde regelmatig zelfs warm aan - en we hoopten op een klein beetje medelijden van de weergoden.  Bij de volgende reeks hellingen (4) troffen we 2 oude bekenden aan: Muur en Bosberg.  De eerste helling was weer voorbij voor we het wisten maar de Schillebeekstraat mag er toch zijn.  Ik had dit straatje een 2-tal jaar geleden al eens gereden en wist dat dit zo eentje was dat er niet zwaar uit zag maar toch zo pijn kon doen.  De gedachte dat de Muur om de hoek lag deed de pijn verdwijnen, de Muur zou immers écht pijn doen!  En toch, niets was minder waar.  We beklommen de Muur op dezelfde manier als de profs, langs de vesten.  En dit maakt heus wel een verschil.  Wanneer je deelneemt aan de toerversie, krijg je eerst een verschrikkelijk zwaar stuk asfalt voor de wielen om vervolgens rechts af te draaien en de Muur erbij te nemen.  Wanneer je vanaf de Vesten komt, heb je enkel de Muur.  Deze heb ik zonder problemen opgereden met 30x21, enkel op het zwaarste stuk naar 30x23 maar snel terug naar 30x21.  Bij de toertocht gebruik ik 30x23 en 30x25, vooral vanwege de vermoeide dijen op het eerste gedeelte.  Wat hebben die profs het makkelijk... na de Muur dus de Bosberg, ook vrij vlotjes opgereden (30x19/21) zodat het vermoeden van een 'makkelijke' tocht wederom bevestigd werd.  Hoe deze tocht bij het 'Vlaams Klimbrevet' komt is me een raadsel.  RVV / PVP zijn zeker veel zwaarder.  Tijdens de afdaling van de Bosberg, op weg naar de 2e bevoorrading, moesten we toch even slikken.  Donkere onweerswolken leken ons tegemoet te komen.  Tijdens het 2e gedeelte waren we droog gebleven maar nu zag het er toch niet goed uit.
In de bevoorradingspost stelde men ons gerust, je zal er geen last van krijgen, tegen dat je daar bent zal het wel over zijn... benieuwd.  We vertrokken met de wetenschap dat we nog 3 hellingen moesten verwerken en hierbij misschien een stevig onweer over ons heen zouden krijgen.  Plezant hé, dat fietsen!   De hellingen waren de naam helling niet echt waardig.  Ze mogen dan wel wat pijn doen maar zulke hellingen worden in andere tochten zelfs niet vermeldt.  En het onweder?  De weergoden waren ons gelukkig goed gezind, bij aankomst bleken we juist op het randje te zitten.  Snel inpakken en wegwezen dus, juist op tijd in de auto op weg naar huis.  De stortregen die volgde kon ons niet meer schelen.  De training zat erop en we hebben uiteindelijk toch 100km gereden met enkel tijdens het eerste uur nattigheid. 

Al bij al een ritje dat thuishoort in een recuperatieweek.  Niet al te zwaar en toch voldoende klimkilometertjes.  Goed om het lichaam te laten rusten na enkele zware weken en je klaar te stomen voor de zware weken die eraan komen.  Vandaag, tijdens de hersteltraining, had ik toch het gevoel dat de rit wat in de benen was blijven zitten.  Deze rit moest dus niet zwaarder zijn.

De organisatie is natuurlijk niet te vergelijken met organisaties zoals RVV, PVP, Davitamon, TBT, enz.  Anderzijds betaal je ook slechts een minimum aan startgeld.  Voor 2€ kan je geen groots opgezette manifestatie verwachten.  En dit soort tochten bewijzen dat dit ook niet altijd hoeft.  De bevoorradingen tot een minimum beperkt (2) maar meer dan voldoende drank en voeding.  Gevaarlijke kruispunten tot een minimum beperkt en perfect afgepijld, wat heb je nog meer nodig?  


Volgende week: Weekendje Centerparcs... misschien een lokale 120km training, hangt van de omgeving/weer af.  Op 31 mei, Bilzen Classic (175km)