Maandag 7 juli: Col du Sarenne

Goed geslapen, voor de 2de achtereenvolgende keer! Wel opnieuw wat keelpijn. Ochtendpols terug naar een behoorlijke 45, goed uitgerust, enkel hier en daar nog een pruttelend spiertje in de benen. We waren klaar voor een toerke Alpe d’Huez - Col du Sarenne, vanuit Mizoën - Alpe d’Huez.

In 2005 hadden we de afdaling van deze Col gereden en waren onder de indruk van de moeilijkheidsgraad om hem te beklimmen vanuit Mizoën. De enkele moedigen die toen naar boven reden werden bewonderend toegeknikt. Indien we ooit nog eens terugkwamen naar deze streek zou hij op ons verlanglijstje komen, wat vandaag werd bovengehaald. Ik vertrok met Vic en Gino. Na de afdaling van Alpe d’Huez volgde de 20km vals plat tot aan de dam, afslag naar Les Deux Alpes. We drukten de Polars af toen we links de helling naar Mizoën opreden. Vanaf daar gaat het 13km bergop. Gino ging meteen vliegen, Vic deed het meteen rustig aan zodat we al snel alleen reden. Het eerste stuk is vrij zwaar, ik schakelde meteen naar mijn kleinste verzet, de Marmotte in gedachten. Ik was blij verrast door het gemak waarmee ik naar boven reed. HF bleef onder de 150, dat zag er goed uit. Na een tweetal km kom je in Mizoën terecht, waar je 500m kan bekomen om vervolgens opnieuw 2km gelijkmatig te klimmen. Met een max HF van 155 werd ook dit 2e gedeelte vrij vlotjes verwerkt. Hoe kan dit nu? Op de Marmotte zulke HF problemen en nu gaat het weer vanzelf? Hierna een 1,5km golvend waarna je 7km gestaag bergop fietst. Tot mijn verassing kon ik vlotjes 30x21 blijven gebruiken. Dit ging buiten alle verwachtingen. Nu ik aan het klimmen was vond ik deze klim niet meer zo echt afschrikwekkend maar verwachtte me aan een zinderende slotklim. En inderdaad, de laatste 4 km voelde je het langzaam maar zeker steiler worden waarbij de HF stilaan naar 160 ging. De laatste 2km ging de wind ook nog eens meespelen waardoor ik toch naar 30x23 moest en mijn HF stilaan naar 165 ging, aanvaardbaar, uiteindelijk hadden we toch al 11km klimmen in de benen. Mijn tempo kon ik wel, zij het met moeite op +10/u houden. De top werd bereikt na 1:07u. Wegens de felle koude wind bovenaan was Gino reeds doorgereden (er volgend nog een 10tal kilometerkes op slechte weg met dalen en klimmen), ik wachtte op Vic en Caroline, die ons langs de andere kant tegemoetgereden kwam. Samen werkten we het cirkeltje, terug naar Alpe d’Huez af.

De cijfers:

• Afstand 13km (vanuit Mizoën)
• Tijd 1:07:38u
• gemiddelde HF 151
• gemiddelde TF 65
• gemiddelde km/u 11,8
• Stijgingspercentage 7,1%

                        

Een aanrader!